Präposition und Kasus des Verbs befehlen

Verwendung Verb befehlen: mit Präpositionen, Dativobjekt, Akkusativobjekt, Passivangaben, Gebrauch und Umfeld im Valenzwörterbuch.

B2 · Verb · haben · unregelmäßig · transitiv · untrennbar · <auch: intransitiv · Passiv>

befehlen

Objekte

(Akk., Dat.)

  • jemand/etwas befiehlt
  • jemand/etwas befiehlt etwas
  • jemand/etwas befiehlt jemandem
  • jemand/etwas befiehlt jemandem etwas
  • jemand/etwas befiehlt jemandem/etwas
  • jemand/etwas befiehlt jemanden/etwas

Passiv

Passiv möglich


Überblick
a. Verb · haben · unregelmäßig · untrennbar · <auch: transitiv · Passiv>

einen bindenden Auftrag erteilen, etwas Bestimmtes genau befolgend auszuführen; durch (militärischen) Order an einem bestimmten Ort kommen lassen; gebieten, belieben, beordern, anordnen

(Akk.)

Aktiv

  • jemand/etwas befiehlt
  • jemand/etwas befiehlt etwas

Vorgangspassiv

  • etwas wird (von jemandem/etwas) befohlen

Zustandspassiv

  • etwas ist (von jemandem/etwas) befohlen
b. Verb · haben · unregelmäßig · intransitiv · untrennbar

die Befugnis besitzen, Befehle zu erteilen; befehligen, kommandieren

Aktiv

  • jemand/etwas befiehlt

Passiv

Kein Passiv möglich

c. Verb · haben · unregelmäßig · transitiv · untrennbar · <auch: Passiv>

vertrauensvoll übergeben, überlassen; sich voller Vertrauen offenbaren; anbefehlen, anvertrauen, unterstellen

Akk.

Aktiv

  • jemand/etwas befiehlt
  • jemand/etwas befiehlt etwas

Vorgangspassiv

  • etwas wird (von jemandem/etwas) befohlen

Zustandspassiv

  • etwas ist (von jemandem/etwas) befohlen
z. Verb · haben · unregelmäßig · transitiv · untrennbar · <auch: Passiv>

etwas gebieten; gebieten; befehligen, anordnen, vorschreiben, kommandieren

(Akk., Dat.)

Aktiv

  • jemand/etwas befiehlt
  • jemand/etwas befiehlt etwas
  • jemand/etwas befiehlt jemandem
  • jemand/etwas befiehlt jemandem etwas
  • jemand/etwas befiehlt jemandem/etwas
  • jemand/etwas befiehlt jemanden/etwas

Vorgangspassiv

  • (von jemandem/etwas) wird befohlen
  • etwas wird (von jemandem/etwas) befohlen
  • etwas wird jemandem (von jemandem/etwas) befohlen
  • jemand/etwas wird (von jemandem/etwas) befohlen
  • jemandem wird (von jemandem/etwas) befohlen
  • jemandem/etwas wird (von jemandem/etwas) befohlen

Zustandspassiv

  • (von jemandem/etwas) ist befohlen
  • etwas ist (von jemandem/etwas) befohlen
  • etwas ist jemandem (von jemandem/etwas) befohlen
  • jemand/etwas ist (von jemandem/etwas) befohlen
  • jemandem ist (von jemandem/etwas) befohlen
  • jemandem/etwas ist (von jemandem/etwas) befohlen

Übersetzungen

Englisch command, order, bid, commend (to), confide, delegate, dictate, entrust, ...
Russisch приказывать, командовать, велеть, предписывать, распоряжаться, направлять, повелевать, повелеть, ...
Spanisch mandar, ordenar, confiar, delegar, manifestar, revelar
Französisch commander, ordonner, mander, désirer, faire la loi, ordonner à, vouloir, confier, ...
Türkisch buyurmak, emretmek, emanet etmek, teslim etmek
Portugiesisch ordenar, comandar, mandar, abrir-se, confiar, delegar, revelar-se
Italienisch ordinare, comandare, ingiungere, affidare, delegare, manifestare, rivelare
Rumänisch ordona, comanda, încredința
Ungarisch parancsol, (meg)parancsol, megparancsol, parancsolni, rábízni
Polnisch rozkazywać, rozkazać, kazać, nakazywać, powierzyć, ujawniać się z pełnym zaufaniem, zlecać, zlecić
Griechisch διατάζω, διατάσσω, διοικώ, διαταγή, εντολή, αναθέτω, παραδίδω
Niederländisch bevelen, gelasten, gebieden, ontbieden, sturen, toevertrouwen aan
Tschechisch poroučet, poroučetručit, rozkazovat, rozkazovatkázat, příkaz, nařízení, pověřit, svěřit, ...
Schwedisch befalla, ta befälet, kommandera, befallning, ge befall, överlämna
Dänisch befale, beordre, byde, kommandere, ordre, overdrage, overgive, åbenbare
Japanisch 命令する, 指示する, 告げる, 委ねる, 明らかにする, 託す
Katalanisch manar, ordenar, comandar, confiar, delegar, revelar-se amb confiança
Finnisch johtaa, komentaa, käskeä, määrätä, antaa, ilmoittaa, käsky, käskyttää, ...
Norwegisch befale, ordre, overgi, overlate, åpenbare seg
Baskisch agindu, ordenatu, aginduak emateko ahalmena, eman, utzi
Serbisch zapovediti, narediti, otvoriti se, povjeriti, povjeriti se, predati
Mazedonisch наредба, поверува, поверувајќи предадено, упатство
Slowenisch naročiti, ukazati, predati, zaupati
Slowakisch nariadiť, dôverne odovzdať, dôverovať, otvoriť sa, prikazovať, prikázať, zveriť
Bosnisch zapovjediti, narediti, povjeriti, povjeriti se, predati
Kroatisch narediti, zapovjediti, povjeriti, povjeriti se, predati, zapovijedati
Ukrainisch наказувати, командувати, наказ, передати
Bulgarisch нареждам, заповядвам, възлагам, заповед, поръчвам, разкривам се
Belorussisch наказваць, аддаваць загады, адкрыцца, выкласці, даваць, забараняць, наказаць, перадаваць
Hebräischלצוות، להורות، להעביר، להפקיד، להתגלות
Arabischأَمَرَ، أمر، توجيه، تسليم، تفويض
Persischفرمان دادن، امرکردن، دستور دادن، اعتماد کردن، تحویل دادن، حکم کردن، دستوردادن، فرمودن
Urduحکم دینا، احکام، تفویض کرنا، حکم

Übersetzungen

Synonyme

Konjugation

befiehlt · befahl (beföhle/befähle) · hat befohlen

Konjugation
 

Kommentare



Anmelden

⁵ umgangssprachlicher Gebrauch

* Die Definitionen stammen zum Teil aus dem Wiktionary (de.wiktionary.org) und wurden mitunter nachträglich geändert. Sie sind unter der Lizenz CC-BY-SA 3.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0) frei verfügbar. Die Urheber können über folgende Links nachgeschlagen werden: 14915, 14915, 14915, 14915, 14915, 14915

* Die Synonyme stammen zum Teil aus dem OpenThesaurus-Eintrag (openthesaurus.de) und wurden mitunter nachträglich geändert. Sie sind unter der Lizenz CC-BY-SA 4.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0) frei verfügbar: befehlen