Definition des Verbs befehlen

Definition des Verbs befehlen: einen bindenden Auftrag erteilen, etwas Bestimmtes genau befolgend auszuführen; durch (militärischen) Order an einem bestimmten Ort kommen lassen; geb… mit Bedeutungen, Synonymen, Präpositionen, Objekten mit Kasus, Grammatikangaben, Übersetzungen und Konjugationstabellen.

B2 · Verb · haben · unregelmäßig · transitiv · untrennbar · <auch: intransitiv · Passiv>
befehlen

befiehlt · befahl (beföhle/befähle) · hat befohlen

Englisch command, order, bid, commend (to), confide, delegate, dictate, entrust, reveal

/bəˈfiːlən/ · /bəˈfiːlt/ · /bəˈfaːl/ · /bəˈføːlə/bəˈfɛːlə/ · /bəˈfoːlən/

einen bindenden Auftrag erteilen, etwas Bestimmtes genau befolgend auszuführen; durch (militärischen) Order an einem bestimmten Ort kommen lassen; gebieten, belieben, beordern, befehligen

(Dat., Akk.)

» Er befahl mir aufzustehen. Englisch He ordered me to stand up.

Bedeutungen

a.<auch: trans., Akk.> einen bindenden Auftrag erteilen, etwas Bestimmtes genau befolgend auszuführen, durch (militärischen) Order an einem bestimmten Ort kommen lassen, gebieten, belieben, beordern, anordnen
b.<intrans.> die Befugnis besitzen, Befehle zu erteilen, befehligen, kommandieren
c.<trans.> vertrauensvoll übergeben, überlassen, sich voller Vertrauen offenbaren, anbefehlen, anvertrauen, unterstellen
z.<trans.> etwas gebieten, gebieten, befehligen, anordnen, vorschreiben, kommandieren

Konjugation Bedeutungen

Verwendungen

(Dat., Akk.)

Passiv möglich


Präpositionen Verwendungen

Synonyme

Beispielsätze

  • Er befahl mir aufzustehen. 
    Englisch He ordered me to stand up.
  • Das haben ihm seine Trainer befohlen . 
    Englisch His trainers ordered him to do that.
  • Meinen Gefühlen kann ich nicht befehlen . 
    Englisch I cannot command my feelings.
  • Sie befahlen den Hunden zu sitzen. 
    Englisch They ordered the dog to sit.
  • Tom tut, was ihm befohlen wird. 
    Englisch Tom does what he's ordered to do.
  • Tu, was auch immer er dir befiehlt . 
    Englisch Do whatever he tells you.
  • Mit welchem Recht befiehlst du mir, das zu tun? 
    Englisch With what right do you command me to do this?
  • Ich will das, ich fordere das, ich befehle das. 
    Englisch I want this, I demand this, I command this.
  • Wer befehlen will, muss gehorchen lernen. 
    Englisch Who wants to command must learn to obey.
  • Nur wer gehorchen kann, darf später auch befehlen . 
    Englisch Only those who can obey may later command.

Beispielsätze

Übersetzungen

Englisch command, order, bid, commend (to), confide, delegate, dictate, entrust, ...
Russisch приказывать, командовать, велеть, предписывать, распоряжаться, доверять, направлять, передавать, ...
Spanisch mandar, ordenar, confiar, delegar, manifestar, revelar
Französisch commander, ordonner, mander, confier, désirer, faire la loi, laisser, ordonner à, ...
Türkisch buyurmak, emretmek, emanet etmek, teslim etmek
Portugiesisch ordenar, comandar, mandar, abrir-se, confiar, delegar, revelar-se
Italienisch ordinare, comandare, ingiungere, affidare, delegare, manifestare, rivelare
Rumänisch ordona, comanda, încredința
Ungarisch parancsol, megbízni, parancsolni, megparancsol, rábízni, utasít
Polnisch rozkazywać, rozkazać, kazać, nakazywać, powierzyć, ujawniać się z pełnym zaufaniem, zlecać, zlecić
Griechisch διαταγή, εντολή, διατάζω, αναθέτω, διατάσσω, διοικώ, παραδίδω
Niederländisch bevelen, gelasten, opdragen, onthullen, openbaren, toevertrouwen, gebieden, ontbieden, ...
Tschechisch příkaz, nařízení, poroučet, poroučetručit, pověřit, rozkazovat, rozkazovatkázat, svěřit, ...
Schwedisch befalla, kommandera, befallning, ge befall, ta befälet, överlämna
Dänisch befale, beordre, byde, kommandere, ordre, overdrage, overgive, åbenbare
Japanisch 命令する, 指示する, 告げる, 委ねる, 明らかにする, 託す
Katalanisch manar, ordenar, comandar, confiar, delegar, revelar-se amb confiança
Finnisch määrätä, antaa, ilmoittaa, johtaa, komentaa, käskeä, käsky, käskyttää, ...
Norwegisch befale, ordre, overgi, overlate, åpenbare seg
Baskisch agindu, ordenatu, aginduak emateko ahalmena, eman, utzi
Serbisch zapovediti, narediti, otvoriti se, povjeriti, povjeriti se, predati
Mazedonisch наредба, поверува, поверувајќи предадено, упатство
Slowenisch naročiti, ukazati, predati, zaupati
Slowakisch nariadiť, dôverne odovzdať, dôverovať, otvoriť sa, prikazovať, prikázať, zveriť
Bosnisch zapovjediti, narediti, povjeriti, povjeriti se, predati
Kroatisch narediti, zapovjediti, povjeriti, povjeriti se, predati, zapovijedati
Ukrainisch наказувати, командувати, наказ, доверити, наказати, передати
Bulgarisch нареждам, заповядвам, възлагам, заповед, поръчвам, разкривам се
Belorussisch наказваць, аддаваць загады, адкрыцца, выкласці, даваць, забараняць, наказаць, перадаваць
Indonesisch memerintah, memanggil, memberi perintah, membuka diri, memerintahkan, mempercayakan, menitipkan
Vietnamesisch ra lệnh, giao phó, mở lòng, triệu tập, ủy thác
Usbekisch buyurmoq, buyruq berish, chaqirmoq, ishonib topshirmoq, o'zini ochish, topsirmoq
Hindi आदेश देना, अर्पित करना, खुलकर बताना, बुलाना, सौंपना, हुक्म देना
Chinesisch 下令, 下令到场, 命令, 委托, 托付, 敞开心扉
Thailändisch สั่ง, ฝาก, มอบหมาย, ออกคำสั่ง, เปิดใจ, เรียกตัว
Koreanisch 명령하다, 지시하다, 맡기다, 소환하다, 위탁하다, 자신을 털어놓다
Aserbaidschanisch emr vermək, etibar etmək, tapsırmaq, çağırmaq, özünü açmaq, əmr vermək
Georgisch დაავალე, ანდო, ბრძანება, თავის გამჟღავნება, ჩაბარება
Bengalisch আদেশ দেওয়া, খোলकर বলা, জিম্মা করা, বুলানো, সোপর্দ করা
Albanisch besoj, dorëzoj, hap shpirtin, ordon, thirr, urdhëroj
Marathi आदेश देणे, खुलकर बोलणे, बुलवणे, विश्वासाने सोपवणे, सोपवणे
Nepalesisch आदेश दिनु, आज्ञा दिनु, बुलाउन, मन खोल्नु, सोपाउनु, हस्तान्तरण गर्नु
Telugu అప్పగించు, ఆజ్ఞ ఇవ్వడం, జిమ్మా వేయు, పిలవడం, మనసును తెరచి చెప్పడం
Lettisch pavēlēt, atklāti sevi, atstāt, izdot rīkojumu, izsaukt, uzticēt
Tamil ஆணை வழங்கு, ஆணை வழங்குவது, ஒப்படுத்து, நம்பிக்கையுடன் ஒப்படுத்து, மனதை திறந்து பேசுவது
Estnisch käskima, enda avama, kutsuma, usaldada, usaldusse anda
Armenisch հրամայել, ավանդել, բացվել, կանչել, վստահել
Kurdisch ferman kirin, xwe nîşan dan
Hebräischלצוות، להורות، להעביר، להפקיד، להתגלות
Arabischأمر، توجيه، أَمَرَ، تسليم، تفويض
Persischفرمان دادن، دستور دادن، اعتماد کردن، امرکردن، تحویل دادن، واگذار کردن، حکم کردن، دستوردادن
Urduحکم دینا، احکام، تفویض کرنا، حکم
...

Übersetzungen

Konjugation

befiehlt · befahl (beföhle/befähle) · hat befohlen

Konjugation
 

Kommentare



Anmelden

⁵ umgangssprachlicher Gebrauch

* Die Definitionen stammen zum Teil aus dem Wiktionary (de.wiktionary.org) und wurden mitunter nachträglich geändert. Sie sind unter der Lizenz CC-BY-SA 3.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0) frei verfügbar. Die Urheber können über folgende Links nachgeschlagen werden: 14915, 14915, 14915, 14915, 14915, 14915

* Die Synonyme stammen zum Teil aus dem OpenThesaurus-Eintrag (openthesaurus.de) und wurden mitunter nachträglich geändert. Sie sind unter der Lizenz CC-BY-SA 4.0 (creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0) frei verfügbar: befehlen