Bedeutungen des Verbs weghauen
Bedeutung Verb weghauen: mit einem Schlag entfernen; (sich) einverleiben; bashen; aufessen; essen; exen mit Definitionen, Beschreibungen, Erklärungen, Synonymen und Grammatikangaben im Bedeutungswörterbuch.
Verb · haben · regelmäßig · trennbar
Überblick
weg·hauen
Bedeutungen
- a.aufessen
- b.mit einem Schlag entfernen
- z.(sich) einverleiben, bashen, essen, exen, vernaschen, kippen
Überblick
Beschreibungen
- (sich) einverleiben, Nahrung aufnehmen, Essen fassen, einnehmen (Mahlzeit), zu Munde führen, in sich hineinschaufeln, drüber herziehen
Synonyme
≡ bashen ≡ belächeln ≡ eindreschen ≡ einschlagen ≡ essen ≡ exen ≡ fressen ≡ futtern ≡ kippen ≡ mampfen ≡ mobben ≡ spachteln ≡ speisen ≡ spotten ≡ spötteln ≡ verdrücken ≡ verkosten ≡ vernaschen ≡ verputzen ≡ verschmausen ≡ verspachteln ≡ verspeisen ≡ wegputzen ≡ wegspachtelnÜbersetzungen
knock out, remove
сбить, снести
soplarse, golpear, quitar de un golpe
dégager, enlever, écarter
sökmek, vurmak
derrubar, remover
colpire, rimuovere
îndepărta
eltávolít
odrzucić, zdmuchnąć
απομάκρυνση με χτύπημα
afhakken, wegslagen
odstranit
få bort, slå bort
fjerne
一撃で取り除く
esborrar, treure
lyödä pois, poistaa
fjerne
joan, kanpora eraman
odseći, ukloniti
отстранување
odstraniti z udarcem
odstrániť jedným úderom
odstraniti
odstraniti
знести, зрубати
избиване, ударно премахване
адбіваць, зносіць
mematikan dengan satu pukulan
hạ gục bằng một cú đánh
bir zarba bilan o'ldirmoq, bir zarba bilan yo'qotmoq
मार गिराना
一击致命
ฆ่าตายด้วยหมัดเดียว
일격에 제압하다, 한방에 처치하다
bir zərbə ilə öldürmək
მოკვლა ერთდარტყმაში
একই আঘাতে হত্যা করা
vras me një goditje
ठार मारणे
एकै चोटमा मार्ने
ఒకే కొట్టుతో చంపడం
nogalināt ar vienu sitienu, nogalināt ar vienu triecienu
ஒரு தாக்கத்தில் கொல்லுதல்
maha panema ühe löögiga
մեկ հարվածով սպանել
bi yek zarb kuştin
להסיר במכה
إزالة بضربة
حذف با یک ضربه
مارنا، ہٹانا- ...
Übersetzungen
Synonyme
- a.≡ aufessen
- z.≡ bashen ≡ belächeln ≡ eindreschen ≡ einschlagen ≡ essen ≡ exen ≡ fressen ≡ futtern ≡ kippen ≡ mampfen, ...
Synonyme
Verwendungen
Noch keine Verwendung hinterlegt.
Konjugation
haut
weg·
haute
weg· hat
weggehau(e)⁵n
Präsens
hau(e)⁵ | weg |
haust | weg |
haut | weg |
Präteritum
haute | weg |
hautest | weg |
haute | weg |
Konjugation