Bedeutungen des Verbs anbrechen
Bedeutung Verb anbrechen: etwas, das beginnt; anfangen; öffnen; beginnen; einsetzen; köpfen (Flasche) mit Definitionen, Beschreibungen, Erklärungen, Synonymen und Grammatikangaben im Bedeutungswörterbuch.
C2 ·
Verb · unregelmäßig · trennbar · <auch: sein · haben · transitiv · intransitiv · Passiv>
Überblick
an·brechen
Bedeutungen
- a.<ist> etwas, das beginnt, anfangen, beginnen
- b.<hat> öffnen
- z.öffnen, beginnen, anfangen, einsetzen, köpfen (Flasche), aufmachen
Überblick
Beschreibungen
- köpfen (Flasche), in Gang kommen, starten (mit), entbrennen (Streit)
Synonyme
≡ anfangen ≡ anheben ≡ aufmachen ≡ beginnen ≡ einsetzen ≡ losbrechen ≡ losgehen ≡ öffnenÜbersetzungen
begin, broach, dawn, descend, fall, start, break in
надламывать, начинаться, воцариться, воцаряться, вскрывать, вскрыть, засекать выработку, засечь выработку, ...
empezar, abrir, clarear, comenzar a usar, decentar, encentar, romper, romper en parte, ...
commencer, entamer, poindre, se lever, éclore, débuter
koparmak, kırmak, başlamak
abrir, cair, começar, despontar, iniciar, começo, início
cominciare, aprire, aprirsi, incrinare, nascere, rompere appena, spuntare, iniziare
începe
kezdet, megkezdődik
rozpoczynać, nadchodzić, nadejść, nadłamać, nadłamywać, napoczynać, napocząć, nastawać, ...
ανοίγω, αρχίζω, ξεκινώ
aanbreken, aansnijden, knakken, kneuzen, beginnen
začít, počátek
börja, bryta, bryta in, börja ta av, öppna, inledas
påbegynde, tage hul på, åbne for, begynde
始まる, 開始する
començar, iniciar
alkaa, aloittaa
gjøre anbrekk på, begynne, innlede
hasiera
početi, započeti
почеток
začeti
prípad, začiatok
početak
početi, započeti
злам, початок
започване, начало
пачынаць
מתחיל
فتح، كسر جزئيا، يبدأ
آغاز، شروع شدن
آغاز، شروع ہونا
Übersetzungen
Synonyme
- a.≡ anfangen ≡ beginnen
- b.≡ öffnen
- z.≡ anfangen ≡ anheben ≡ aufmachen ≡ beginnen ≡ einsetzen ≡ losbrechen ≡ losgehen ≡ öffnen
Synonyme
Verwendungen
Konjugation
bricht
an·
brach
an(
bräche
an) · ist
angebrochen
Präsens
brech(e)⁵ | an |
brichst | an |
bricht | an |
Präteritum
brach | an |
brachst | an |
brach | an |
bricht
an·
brach
an(
bräche
an) · hat
angebrochen
Präsens
brech(e)⁵ | an |
brichst | an |
bricht | an |
Präteritum
brach | an |
brachst | an |
brach | an |
Konjugation