Definition des Verbs husten
Definition des Verbs husten: heftig Luft aus der Lunge ausstoßen; ablehnend reagieren; hüsteln; ablehnen; bellen; zurechtweisen mit Bedeutungen, Synonymen, Präpositionen, Objekten mit Kasus, Grammatikangaben, Übersetzungen und Konjugationstabellen.
Verb
husten
Substantiv
Husten, der
husten
hustet
·
hustete
·
hat gehustet
cough, have a cough
heftig Luft aus der Lunge ausstoßen; ablehnend reagieren; hüsteln, ablehnen, bellen, zurechtweisen
(Akk., Dat., auf+A)
» Du hustest
schrecklich. You cough terribly.
Bedeutungen
- a.heftig Luft aus der Lunge ausstoßen, hüsteln, räuspern
- b.<trans.> ablehnend reagieren, ablehnen, verweigern
- z.Husten haben, bellen, zurechtweisen, (jemanden) abweisen, (jemandem etwas) abschlagen, (jemandem) Grenzen setzen
Konjugation Bedeutungen
Verwendungen
(Akk., Dat., auf+A)
-
jemand/etwas hustet
aufetwas
-
jemand hustet
irgendwohin -
jemand/etwas hustet
etwas irgendwohin
Passiv möglich
Präpositionen Verwendungen
Synonyme
Beispielsätze
- Du
hustest
schrecklich.
You cough terribly.
- Ich
huste
gerade.
I am coughing right now.
- Ich habe
gehustet
.
I coughed.
- Tom
hustet
nicht.
Tom isn't coughing.
- Tom hat wieder
gehustet
.
Tom coughed again.
- Er hat Fieber und
hustet
.
He has a fever and is coughing.
- Tom
hustete
nicht.
Tom wasn't coughing.
- Tom begann
zu
husten
.
Tom began coughing.
- Du
hustest
, weil du rauchst.
You cough because you smoke.
- Mir tut die Brust weh, wenn ich
huste
.
My chest hurts when I cough.
Beispielsätze
Übersetzungen
cough, have a cough, have barking cough
кашлять, кашлянуть
toser, negar, rechazar
tousser, rejetter, toux
öksürmek, reddetmek, öksürük
tossir, ter tosse, rejeitar, tosse
tossire, avere la tosse, infischiarsene di, sbattersene di, rifiutare
tuși, refuza, lătra, tuse
köhög, fütyül vmire, elutasító reakció, köhögés
kaszleć, kasłać, zakaszleć
βήχω, βήχας
hoesten, afwijzend reageren, de hoest hebben
kašlat, odmítnout, zakašlat
hosta, strunta i någon
hoste
せきをする, 咳をする
tossir, estossegar
yskiä, hylätä, kieltäytyä, yskä
hoste
tosa
kašljati, кашљати
кашла, кашлање
kašljati
kašľať
кашљати, kašljati, odbijati
kašljati
кашляти, відмовлятися
кашляне
кашляць
שיעול
سعل، سعل - كح، قح، كح، سعال، يسعل
سرفه کردن، سرفه
انکار کرنا، کھانسی
Übersetzungen
Konjugation
hustet·
hustete· hat
gehustet
Präsens
hust(e)⁵ |
hustest |
hustet |
Präteritum
hustete |
hustetest |
hustete |
Konjugation