Definition des Verbs widerlegen
Definition des Verbs widerlegen: beweisen, dass die Behauptung falsch ist; falsifizieren; gegenargumentieren; entkräften; als falsch erkennen mit Bedeutungen, Synonymen, Präpositionen, Objekten mit Kasus, Grammatikangaben, Übersetzungen und Konjugationstabellen.
widerlegen
·
widerlegt
·
hat widerlegte
widerlegt
disprove, refute, debunk, falsify, belie, confound, confute, discount, negative, prove wrong, rebut, vitiate
/ˈviːdɐˌleːɡn̩/ · /ˈviːdɐˌlɛkt/ · /ˈviːdɐˌlɛktə/ · /ˈviːdɐˌlɛkt/
beweisen, dass die Behauptung falsch ist; falsifizieren, gegenargumentieren, entkräften, als falsch erkennen
(Akk.)
» Ich widerlegte
sie. I proved them wrong.
Bedeutungen
- a.beweisen, dass die Behauptung falsch ist, falsifizieren, gegenargumentieren, entkräften, als falsch erkennen
- z.<auch: trans.> Noch keine Bedeutung hinterlegt.
Konjugation Bedeutungen
Verwendungen
Synonyme
Beispielsätze
- Ich
widerlegte
sie.
I proved them wrong.
- Ich habe ihn
widerlegt
.
I proved him wrong.
- Sein Argument war sehr leicht
zu
widerlegen
.
His argument was very easy to refute.
- Ein Urteil lässt sich
widerlegen
, aber niemals ein Vorurteil.
A judgment can be refuted, but never a prejudice.
- Tom hat dieses Argument
widerlegt
.
Tom has refuted this argument.
- Die Voraussage wurde durch das Ergebnis
widerlegt
.
The prediction was falsified by the result.
- Ein Gegenbeispiel reicht, um eine Hypothese
zu
widerlegen
.
One counterexample is enough to disprove a hypothesis.
- Tom und Maria hatten einige sehr gute Argumente, die ich nicht
widerlegen
konnte.
Tom and Maria had some very good arguments that I could not refute.
- Der Augenschein
widerlegt
alle ungünstigen Gerüchte.
The obvious refutes all unfavorable rumors.
- Die jahrzehntelang kolportierten Zahlen wurden inzwischen
widerlegt
.
The numbers that have been circulated for decades have now been refuted.
Beispielsätze
Übersetzungen
disprove, refute, debunk, falsify, belie, confound, confute, discount, ...
опровергать, опровергнуть, отражать, отразить
refutar, rebatir, contradecir, desmentir, desvirtuar
réfuter, confondre, contredire, démentir, démolir
çürütmek, yanlışlığını kanıtlamak
refutar, contestar, contradizer, impugnar
confutare, oppugnare, controargomentare, controbattere, ribattere, smentire
contrazice, demonstra
megcáfol, rácáfol
obalić, obalać, zaprzeczyć
αναιρώ, αντικρούω, διαψεύδω
weerleggen
vyvrátit, vyvracet, vyvracetvrátit
motbevisa, bevisa fel, vederlägga
modbevise, afkræfte, gendrive, imødegå
反証する, 論駁する
desmentir, refutar
kumota, osoittaa vääräksi
gjendrive, motbevise
ezeztatu, ukatu
dokazati da je tvrdnja pogrešna, opovrgnuti
опроверга
ovrditi
vyvrátiť
dokazati da je tvrdnja pogrešna, opovrgnuti
dokazati netočnost, opovrgnuti
спростувати
опровергавам
адказваць, доказваць
membantah
phản bác
rad etmoq
खण्डन करना
反驳
หักล้าง
반박하다
təkzib etmek
გაბათილება
প্রত্যাখ্যান করা
kundërshtoj
खण्डन करणे
खण्डन गर्नु
విరోధించు
atspēkot
நிராகரிக்க
kummutama
հերքել
inkar kirin
להפריך
دحض، فند، نقض
رد کردن، نادرست نشان دادن
غلط ثابت کرنا
- ...
Übersetzungen
Konjugation
·widerlegt
· hatwiderlegte
widerlegt
Präsens
widerleg(e)⁵ |
widerlegst |
widerlegt |
Präteritum
widerlegte |
widerlegtest |
widerlegte |
Konjugation