Definition des Verbs obliegen
Definition des Verbs obliegen: jemandem eine Aufgabe sein, von jemandem bewältigt werden müssen; sich anhaltend mit etwas beschäftigen, sich einer Sache widmen; zufallen; verantwort… mit Bedeutungen, Synonymen, Präpositionen, Objekten mit Kasus, Grammatikangaben, Übersetzungen und Konjugationstabellen.
obliegen,
ob·liegen⁷
, obliegt
liegt
⁷ ob
⁷ ·
, oblag
lag
⁷ ob
⁷ (
, obläge
läge
⁷ ob
⁷) ·
hat oblegen
, hat obgelegen
⁷
be assigned, be incumbent, apply oneself (to), be incumbent on, be incumbent upon, be responsible, be somebody's responsibility, be up (to), behoove, fall to, lie (on), reside (with), rest (on)
/ɔpˈliːɡn̩/ · /ɔpˈliːkt/ · /ɔpˈlaːk/ · /ɔpˈlɛːɡə/ · /ɔpˈleːɡn̩/
jemandem eine Aufgabe sein, von jemandem bewältigt werden müssen; sich anhaltend mit etwas beschäftigen, sich einer Sache widmen; zufallen, verantwortlich sein, (etwas tun) sollen, zuständig (sein)
(Dat.)
» Diese Arbeit zu Ende zu führen, obliegt
Ihnen. It is up to you to complete this work.
Bedeutungen
- a.<untr.> <auch: trennb.⁷> jemandem eine Aufgabe sein, von jemandem bewältigt werden müssen, zufallen
- b.<untr.> sich anhaltend mit etwas beschäftigen, sich einer Sache widmen
- z.verantwortlich sein, (etwas tun) sollen, zuständig (sein), zuständig sein, (etwas tun) müssen, (jemandes) Zuständigkeit unterliegen
Konjugation Bedeutungen
Verwendungen
Synonyme
Beispielsätze
- Diese Arbeit zu Ende zu führen,
obliegt
Ihnen.
It is up to you to complete this work.
- Es
obliegt
uns unser Bestes zu tun.
It behooves us to do our best.
Beispielsätze
Übersetzungen
- be assigned, be incumbent, apply oneself (to), be incumbent on, be incumbent upon, be responsible, be somebody's responsibility, be up (to), ...
вмениться в обязанности, вменяться в обязанности, долг, заниматься, надлежать, обязанность, отдаваться, отдаться, ...
aplicarse, competer, corresponder, dedicarse, incumbir, ocuparse, ser responsabilidad
incomber, appartenir, incomber à, incombé, être chargé de
yükümlü olmak, görevli olmak, sorumlu olmak
caber, caber a, competir, competir a, comprometer-se, cumprir a, dedicar-se, ser incumbência de, ...
compito, dedicarsi, dovere, impegnarsi, incombere a, spettare, spettare a, toccare, ...
aparține, reveni, se dedica, se ocupa
dedikál, feladat, foglalkozik, kötelesség
być obowiązkiem, należeć do obowiązków, poświęcać się, zajmować się, należeć do
ανήκω, ασχολούμαι, αφοσίωση, εναπόκειμαι, υποχρέωση
toebehoren, ressorteren onder, toebehoren aan, toevertrouwd zijn
náležet, příslušet
åligga, sysselsätta sig med, åliggande, åtagande
tilkomme, beskæftige sig med, passe, tilhøre, være forpligtet
専念する, 従事する, 義務, 責任
competència, dedicar-se, ocupar-se, responsabilitat
kuulua, olla vastuussa, olla velvollisuus
tilkomme, pålegges, være ansvarlig for
arduratu, dedikatu, egon
pripadati, biti dužnost, biti zadužen
обврска, припаѓа
pripadati, biti dolžan
náležať, prislúchať, venovať sa, zaujímať sa
pripadati, biti odgovoran
pripadati, biti dužan
зобов'язання, належати, обов'язок, покладатися
възложена задача, дължа се, задължение, отговарям
абавязак, павінен, прымаць на сябе абавязак, прымаць на сябе адказнасць
mendedikasikan diri, menjadi tanggung jawab
dốc lòng, là trách nhiệm của, tận tâm
bag'ishlamoq, bag'ishlanmoq, mas'uliyat bo'lish
जिम्मेदारी होना, प्रतिबद्ध होना, समर्पित होना
投身于, 是你的职责, 致力于
ทุ่มเท, อุทิศตัว, เป็นหน้าที่ของ
몰두하다, 전념하다, 책임이다
həsr etmək, özünü həsr etmək, üzərinə düşən məsuliyyət
მიძღვნა, მოვალეობა არის
উৎসর্গ করা, দায়িত্ব হওয়া
detyrë e dikujt, përkushtohem, përkushtoj
जिम्मेदारी असणे, समर्पण करणे, समर्पित होणे
जिम्मेवारी हो, समर्पण गर्नु, समर्पित हुन
అంకితం కావడం, అంకితమవ్వడం, బాధ్యత ఉంది
nodoties, pienākums ir
அர்ப்பணித்தல், பொறுப்பு ஆகும்
kohustus on, pühenduda, pühenduma
նվիրվել, պարտավորություն է
ji xwe re danîn, li ser te ye, xwe ji bo tiştê danîn
להיות באחריות، להקדיש، להתעסק
التزام، انشغال، تكون مهمة
متعهد بودن، وظیفه، وظیفه داشتن
ذمہ داری، فرض، مشتغل ہونا، وقف کرنا- ...
Übersetzungen
Konjugation
·obliegt
(oblag
) · hatobläge
oblegen
Präsens
oblieg(e)⁵ |
obliegst |
obliegt |
Präteritum
oblag |
oblagst |
oblag |
liegt⁷
ob⁷ ·
lag⁷
ob⁷ (
läge⁷
ob⁷) · hat
obgelegen⁷
Präsens
lieg(e)⁵⁷ | ob⁷ |
liegst⁷ | ob⁷ |
liegt⁷ | ob⁷ |
Präteritum
lag⁷ | ob⁷ |
lagst⁷ | ob⁷ |
lag⁷ | ob⁷ |
Konjugation