Definition des Verbs ererben
Definition des Verbs ererben: als Hinterlassenschaft (Erbe) nach dem Tode einer Person bekommen; als charakteristisches Merkmal in seinen Genen haben; erben mit Bedeutungen, Synonymen, Präpositionen, Objekten mit Kasus, Grammatikangaben, Übersetzungen und Konjugationstabellen.
ererben
·
ererbt
·
hat ererbte
ererbt
inherit, have as a characteristic trait, receive inheritance
/ˈeːɐ̯bn̩/ · /ˈeːɐ̯pt/ · /ˈeːɐ̯ptə/ · /ˈeːɐ̯pt/
als Hinterlassenschaft (Erbe) nach dem Tode einer Person bekommen; als charakteristisches Merkmal in seinen Genen haben; erben
Akk.
» Tom ererbte
den Hof seines Großvaters. Tom inherited his grandfather's farm.
Bedeutungen
- a.als Hinterlassenschaft (Erbe) nach dem Tode einer Person bekommen, erben
- b.als charakteristisches Merkmal in seinen Genen haben, erben
- z.erben
Konjugation Bedeutungen
Verwendungen
Synonyme
Beispielsätze
- Tom
ererbte
den Hof seines Großvaters.
Tom inherited his grandfather's farm.
- Was du
ererbt
von deinen Vätern, erwirb es, um es zu besitzen.
What you inherit from your fathers, acquire it in order to possess it.
Beispielsätze
Übersetzungen
- inherit, have as a characteristic trait, receive inheritance
наследовать, унаследовать
heredar
hériter, hériter de
miras almak, kalıtım, miras
herdar, legar
ereditare, avere nei geni
moșteni
örököl, örökölni
odziedziczyć, dziedziczyć
κληρονομώ, αποκτώ με κληρονομία
erfelijk, erfgen
zdědit
ärva
arve
受け継ぐ, 相続する, 遺伝する
heretar, herència
perintö, perintötekijä, periytyä
arve
herentzia, ondare, ondor, ondorrez
naslediti, dobiti nasledstvo
наследство, наследен
podedovati, dedovati
zdediť, dedičstvo
naslijediti
naslijediti, dobiti nasljedstvo
успадкувати
наследство, наследявам
наследаваць
diturunkan, menerima warisan, mewarisi
kế thừa, thừa hưởng, được di truyền
meros bo‘lish, meros olish
वंशानुगत होना, विरासत पाना, विरासत में पाना
继承, 遗传
ถ่ายทอดทางพันธุกรรม, สืบทอด
상속받다, 유전되다
irsi olmaq, miras almaq
მემკვიდრეობით მიღება
উত্তরাধিকার পাওয়া, উত্তরাধিকারী হওয়া, বংশগত হওয়া
trashëgoj, trashëtohet
वंशानुगत असणे, वारस होणे, वारसा मिळणे
उत्तराधिकारी पाउनु, वंशानुगत हुनु, विरासत पाउनु
వంశానుక్రమణ, వారస్యం పొందడం, వారస్యం పొందు
mantot
மரபாகப் பெறுதல், மரபுரிமை பெறுதல், வம்சம் பெறுதல்
pärandina saada, päranduseks saada, pärilik olema
ժառանգել, ժառանգվել
miras bûn, miras wergirtin, warîs bûn
ירושה، ירש
وراثة
ارث، به ارث بردن
وراثت، میراث- ...
Übersetzungen
Konjugation
·ererbt
· hatererbte
ererbt
Präsens
ererb(e)⁵ |
ererbst |
ererbt |
Präteritum
ererbte |
ererbtest |
ererbte |
Konjugation