Präposition und Kasus des Verbs auskeimen
Verwendung Verb auskeimen: mit Präpositionen, Dativobjekt, Akkusativobjekt, Passivangaben, Gebrauch und Umfeld im Valenzwörterbuch.
Verb · sein · regelmäßig · intransitiv · trennbar · <auch: haben>
Überblick
aus·keimen
Noch keine Verwendung hinterlegt.
Überblick
[Pflanzen] sich keimend entwickeln; aufkeimen, sprießen, hervorwachsen, keimen, (sich) vorwagen
Aktiv
jemand/etwas keimt
aus
Übersetzungen
germinate, sprout
прорастать, всходить, давать ростки, дать ростки, прорасти, пускать ростки, пустить ростки
brotar, germinar
germer
filizlenmek
brotar, germinar
germogliare, buttare, smettere di germogliare, svilupparsi
germina
csírázás
kiełkować, wykiełkować
αναπτύσσομαι
kiemen
klíčit, vyklíčit
groningsprocess
spire
発芽する, 芽生える
brotar, germinar
itää, versoa
keime, spire
hazi
klijati, proklijati
изникнување, појавување
kaliti, vzkliti
klíčiť
klijati, proklijati
klijati, proklijati
вибухати, проростати
покълвам
прарастаць
berkecambah, bertunas
nảy mầm
nihollamoq, unmoq
अंकुर फूटना, अंकुरित होना
发芽, 萌发
งอก
발아하다, 싹트다
cücərmək
აღმოცენება, გაღივება
অঙ্কুরিত হওয়া, অঙ্কুরোদ্গম হওয়া
mbij
अंकुर फुटणे, अंकुरणे
अंकुर फूट्नु, अंकुरिनु
అంకురించు, మొలకెత్తు
dīgt, uzdīgt
முளைத்தல்
idanema, võrsuda
բողբոջել, ծլել
çikîn
נביטה
إنبات
جوانه زدن
نکلنا، پیدا ہونا- ...
Übersetzungen
Synonyme
Konjugation
keimt
aus·
keimte
aus· ist
ausgekeimt
Präsens
keim(e)⁵ | aus |
keimst | aus |
keimt | aus |
Präteritum
keimte | aus |
keimtest | aus |
keimte | aus |
Konjugation